Prawomocny wyrok w sprawie 1%
13 czerwca br. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną spółki B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 23 lipca 2015 r., w sprawie skargi tej spółki na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Aptekarskiej, dotyczącą pozytywnego zaopiniowania wniosku o cofnięcie zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej.
Tym samym prawomocny jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 23 lipca 2015 r. ( sygn. akt VI SA/Wa 399/15). Potwierdzono w nim uprawnienia organów inspekcji farmaceutycznej, jak również stanowisko organów samorządu aptekarskiego, że w sytuacji złamania wymogu przestrzegania limitu aptek, który jest jednym z podstawowych warunków nie tylko dla uzyskania zezwolenia ale także dla prowadzenia apteki, podstawą do cofnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej jest art.37 ap ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 99 ust. 3 pkt 2 Prawa farmaceutycznego.
Najważniejsze wnioski prawomocnego już wyroku przytoczono poniżej:
Celem wprowadzenia art. 99 ust. 3 Prawa farmaceutycznego było zapobieżenie kartelizacji rynku aptecznego na terenie Polski. Przepis ten, jak to trafnie uznały organy samorządu, określa wielkość dozwolonej koncentracji na rynku aptek, ustalając wyraźne limity skupienia obrotu detalicznego produktami leczniczymi w rękach jednego przedsiębiorcy, wskazując wprost, że przekroczenie określonej liczby aptek niesie ze sobą sankcję w postaci odmowy wydania zezwolenia. Skoro ustawodawca wprowadził takie obostrzenie przy wydawaniu zezwoleń na prowadzenie apteki sens tego przepisu byłby wypaczony, gdyby uznać dopuszczalność odstąpienia od tego zakazu w czasie prowadzenia działalności na podstawie wydanego zezwolenia. Interpretacja art. 99 ust. 3 pkt 2 Prawa farmaceutycznego prowadzi do wniosku, że wymóg przestrzegania limitu aptek jest jednym z podstawowych warunków nie tylko dla uzyskania zezwolenia ale także dla prowadzenia apteki, dlatego też organy samorządu aptekarskiego słusznie uznały, że złamanie tego zakazu stanowi podstawę do cofnięcia zezwolenia w myśl art. 37 ap ust. 1 pkt 2 Prawa farmaceutycznego. W tym stanie rzeczy Sąd nie podzielił słuszności zarzutów podniesionych w pkt 3 i 4 skargi. Organy samorządu aptekarskiego wbrew twierdzeniom skarżącej w uzasadnieniach wydanych uchwał przeprowadziło dokładną wykładnię przepisów mających zastosowanie w sprawie w odniesieniu do stanu faktycznego podanego przez […] WIF i Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania merytorycznej trafności zajętego przez nie stanowiska nawet przy uwzględnieniu opinii przedłożonych przez skarżącą w toku postępowania sądowego wykonanych na zlecenie prywatne tudzież innych materiałów przedstawiających odmienną interpretację art. 37 ap ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 99 ust. 3 pkt 2 Prawa farmaceutycznego.
